Defensoras

By admin / 25/01/2019

Environmental and human rights defenders are tirelessly committed to equality and justice. Unfortunately, they often face discrimination, violence, criminalisation, violations of their civil rights and the impunity of armed public groups (police, army) or hired groups (paramilitaries, death squads). All activists are presented with major challenges. However, female activists are additionally confronted with gender-specific violence and other risks.

With a project called “Strategies of women human rights defenders confronting extractive industries“, CATAPA lead a campaign regarding the situation of female environmental activists who fight against the extractive industries in Latin America. With this campaign we wanted to give a voice to the female activists, to draw attention to their precarious situation and to encourage political institutions and other organisations to create mechanisms that offer better protection to these defensoras. The project was carried out in collaboration with several partner organisations including Ingeniería Sin Fronteras (ISF) and REDD (Red Latinoamericana de Mujeres Defensoras).

There are many dangerous sectors in which it is risky for environmental activists to offer resistance. According to the organisation AWID, the most unsafe context for activists is the mining industry, followed by hydropower projects and dams, agro-industry and logging. Alda Facio, head of the United Nations Working Group on Discrimination Against Women, confirmed in May that even the most vulnerable group of women human rights activists aims to prevent extractive industries from operating (besides fighting for reproductive and sexual rights). Offering resistance to extractive industries also implies challenging (inter)national companies and global elites, which collaborate with governments and sometimes even with religious and ‘traditional’ institutions. Research by Front Line Defenders (FLD) shows that 281 human rights defenders worldwide were murdered in 2016: 49% of the total number were activists defending the environment, territory and indigenous rights. More than half of the murders, 143 according to the findings of FLD, happened in Latin America.

All activists are presented with major challenges. However, female activists are additionally confronted with gender-specific violence and other risks. While environmental advocates are often labelled “non-patriotic” or “against progress”, female advocates are additionally stigmatised because of their gender and sexuality. “Despite the increasing dangerous context, more and more women play an important role in social movements. However, they run a higher risk of sexual violence, especially when they live in a militarised environment. Moreover, their children are also more likely to be threatened or attacked as a form of intimidation,” said Marusia Lopez of JASS at the same UN event in May. In addition, the rights that these women defend are not always recognised by society and in some countries they are even considered crimes.

Alejandra Burgos of the Mesoamerican Woman Human Rights Defenders Initiative adds: “The lack of access to justice as well as the high level of impunity has an impact on the lives of activists in Central America. Research shows that , between 2012 and 2016, 60% of attacks against activists consisted of harassment, threats, warnings and ultimatums, defamation and stigmatisation campaigns, use of force, illegal and arbitrary arrests, criminalisation and prosecutions. In addition, we live in one of the regions with the most feminicides (female killings) in the world.”

Female activists in Latin America often suffer from a three-dimensional form of discrimination. First of all, they are often treated with contempt because they are indigenous. They often have their own cultural habits, speak another language and believe in the worship of nature. Unfortunately, these characteristics cause them to be considered inferior in many countries. In addition, the specific (violent) context of the socio-ecological conflict in which they live also has a major impact on different aspects of their lives and, therefore, they do not always have the opportunity to move. Lastly, they also experience difficulties because they are one by one women who want to break with traditional role patterns. Because of the discrimination, they find themselves in a precarious situation as they ‘do not respect their obligations’ and become ‘rebellious’. Environmentalists who protest against the economic extractive policy of Latin American governments often become victims of the arbitrary use of the penal system, with the result that they are confronted with false accusations and unfair trials. These strategies of criminalisation are difficult to resist due to lack of money, time and contacts.

An international consensus on the definition of what constitutes an environmental or human rights defender already exists. However, the double vulnerability of female activists is often forgotten. There are hardly any statistics on the total number of activists who are confronted with threats and gender-based violence or who are criminalised. Research agencies and international organisations should approach this issue from a gender perspective, so that specific resolutions and protocols can be drawn up and female environmental and human rights defenders in turn receive specific protection.

As part of our project, international research teams were sent to partner countries in Latin America: Bolivia, Peru, Ecuador and El Salvador. These teams, with the help of local experts, investigated the issue of female activists who fight against extractive industries, using quantitative and qualitative research methods. The results were written down in a report that was then sent to the Inter-American Commission on Human Rights (IACHR). The IACHR is an autonomous legal body for the protection of human rights in the 35 member states of the Organisation of American States. On October 24th, the IACHR held a public hearing on “The criminalisation of female environmentalists in Latin America“. The session of the IACHR took place in Montevideo, Uruguay, and set an important step forward in raising awareness of the precarious situation of activists in the context of extractive industries in Latin America.

Subsequently, CATAPA worked very hard in Belgium to bring this issue to the attention of the wider public and political institutions. The aim was to encourage political institutions such as the European Union to implement a gender perspective in their legislation and policies, which would lead to a better protection of female human rights defenders.

In January 2018, CATAPA organised two events during which several speakers explained the situation of female human rights defenders in Latin America and the possibilities of protection. Mirtha Vasquez was invited as guest speaker. The Peruvian lawyer and human rights activist represents Maxima Acuña in her fight against the gold mining project Conga.

On January 10th, an event was organised in the European Parliament as part of a new EU Resolution on women, gender equality and climate justice. Mirtha Vasquez and Dr. Clara Burbano Herrera (University of Ghent), one of the project’s researchers, made recommendations for the EU on the protection of human rights defenders. This was followed by presentations by Florent Marcelessi and Jordi Solé (both Greens/EFA), members of the European Parlement, on respectively the existing protection of human rights defenders by the EU and how this was reflected in the EU budget.

The day before, an event was organised in the Pianofabriek in Brussels on the same subject, where Mirtha Vasquez was invited to present to a full house. In addition to Mirtha Vasquez, Amelia Alva Arevalo (Ugent), one of the project’s researchers, and Nicky Broekhoven (Ugent), who conducts research on gender and climate, gave a presentation as well.

During Open Min(e)d, formerly Academic Week, no less than three female human rights defenders were invited to give lectures at universities and colleges, and during events: Gloria Chicaiza from Ecuador, Margarita Aquino from Bolivia, Mariana Gomez from Colombia.

Sources:

Front Line Defenders. (2017). Annual Report on Human Rights Defenders at Risk in 2016. Front Line Defenders.Consulted on: https://www.frontlinedefenders.org/en/resource-publication/annual-report-human-rights-defenders-risk-2016

IACHR. (2015). Criminalization of Human Rights Defenders. Consulted on: http://www.oas.org/en/iachr/reports/pdfs/criminalization2016.pdf

Inmaculada, Barcia. (2017). Weaving resistance through action: strategies of women human rights defenders confronting extractive industries. Consulted on: https://www.awid.org/sites/default/files/atoms/files/eng_weaving_resistance_through_action-web.pdf

Defensoras

By admin / 25/01/2019

Milieu- en mensenrechtenverdedigers zetten zich onvermoeibaar in voor gelijkheid en gerechtigheid. Helaas krijgen ze vaak te maken met discriminatie, geweld, criminalisering, schendingen van hun burgerrechten en de straffeloosheid van gewapende publieke (politie, leger) of ingehuurde (paramilitairen, doodseskaders) groepen. Alle activisten krijgen grote uitdagingen voorgeschoteld, maar vrouwelijke activistes krijgen daarbij ook nog eens te maken met genderspecifiek geweld en andere risico’s.

Met het project “Strategies of women human rights defenders confronting extractive industries” voert CATAPA campagne rond de situatie van vrouwelijke milieuactivisten in Latijns-Amerika die strijden tegen extractieve industrieën. Hiermee willen wij een stem geven aan deze vrouwelijke activisten, hun precaire situatie onder de aandacht brengen en politieke instituties en andere organisaties ertoe brengen om mechanismen te creëren die een betere bescherming bieden aan deze defensoras. Het project vond plaats in samenwerking met verschillende partnerorganisaties waaronder Ingeniería Sin Fronteras (ISF) en REDD (Red Latinoamericana de Mujeres Defensoras).

Er zijn veel gevaarlijke sectoren waarin het riskant is voor milieuactivisten om verzet uit te oefenen, maar volgens de organisatie AWID vormt mijnbouw de meest onveilige context voor activisten, gevolgd door waterkrachtprojecten en dammen, agro-industrie en houtkap. Het hoofd van de Verenigde Naties werkgroep tegen discriminatie tegenover vrouwen, Alda Facio, bevestigde in mei ook dat de kwetsbaarste groep van vrouwelijke mensenrechtenactivisten zich bevindt bij degenen die activiteiten van extractieve industrieën willen verhinderen (en bij degenen die strijden voor reproductieve en seksuele rechten). Weerstand bieden tegen extractieve industrieën betekent ook (inter)nationale bedrijven en globale elites uitdagen, die samenwerken met overheden en soms zelfs met religieuze en ‘traditionele’ instellingen. Uit onderzoek van Front Line Defenders blijkt dat 281 mensenrechtenverdedigers wereldwijd vermoord werden in 2016. 49% van het totale aantal waren activisten die het milieu, grondgebied en inheemse rechten verdedigden. Meer dan de helft van de moorden, 143 volgens de bevindingen van FLD, vond plaats in Latijns-Amerika.

Alle activisten krijgen grote uitdagingen voorgeschoteld, maar vrouwelijke activistes krijgen daarbij ook nog eens te maken met genderspecifiek geweld en andere risico’s. Terwijl milieuverdedigers dikwijls bestempeld worden als “niet-vaderlandsgezind” of “tegen vooruitgang”, worden vrouwelijke verdedigers daarbij ook nog eens gestigmatiseerd omwille van hun gender en seksualiteit. “Ondanks de groeiende gevaarlijke context, spelen meer en meer vrouwen een belangrijke rol in sociale bewegingen. Ze lopen echter ook een groter risico op seksueel geweld, vooral wanneer ze leven in een gemilitariseerde omgeving. Bovendien hebben hun kinderen ook een grotere kans om bedreigd of aangevallen te worden als een vorm van intimidatie”, zei Marusia Lopez van JASS tijdens hetzelfde VN-event in mei. “Daarnaast worden de rechten die deze vrouwen verdedigen ook niet altijd erkend door de maatschappij en worden ze in sommige landen zelfs beschouwd als misdaden.”

Alejandra Burgos van het Mesoamerican Woman Human Rights Defenders Initiative voegt daaraan toe: “Het gebrek aan toegang tot justitie en de hoge mate van straffeloosheid heeft ook een impact op het leven van activistes in Centraal-Amerika. Uit onderzoek blijkt dat tussen 2012 en 2016, 60% van de aanvallen tegen activistes bestond uit intimidatie, bedreigingen, waarschuwingen en ultimatums, laster- en stigmatiseringcampagnes, gebruik van geweld, illegale en willekeurige arrestaties, criminalisering en gerechtelijke vervolgingen. Daarbij leven we ook nog eens in een van de regio’s met de meeste feminicides (vrouwenmoorden) ter wereld.”

Vrouwelijke activistes in Latijns-Amerika lijden vaak onder een driedimensionale vorm van discriminatie. Ten eerste worden ze vaak minachtend bekeken omdat ze inheems zijn. Ze hebben dikwijls hun eigen culturele gewoonten, praten een andere taal en geloven in een natuurgodsdienst. Die eigenschappen zorgen er helaas voor dat ze in veel landen als minderwaardig bestempeld worden. Daarnaast heeft de specifieke (gewelddadige) context van het socio-ecologisch conflict waarin ze wonen ook een grote impact op verschillende facetten van hun leven en hebben ze niet altijd de kans om te verhuizen. Tenslotte ondervinden ze ook moeilijkheden omdat ze een voor een vrouwen zijn die willen breken met traditionele rolpatronen. Op die manier bevinden ze zich in een precaire situatie omdat ze ‘hun verplichtingen niet naleven’ en ‘opstandig’ worden. Milieuactivistes die protesteren tegen het economisch extractieve beleid van Latijns-Amerikaanse regeringen worden vaak slachtoffers van het willekeurige gebruik van het strafsysteem, met als resultaat dat ze geconfronteerd worden met valse beschuldigingen en oneerlijke rechtszaken. Dit zijn criminaliseringstrategieën waartegen ze zich moeilijk kunnen verzetten, door een gebrek aan geld, tijd en contacten.

Een internationale consensus over de definitie van wat een milieu- of mensenrechtenverdediger is, bestaat al. Maar de dubbele kwetsbaarheid van vrouwelijke activistes wordt vaak vergeten. Er bestaan nauwelijks statistieken over het totale aantal activistes die geconfronteerd worden met bedreigingen en gendergerelateerd geweld of die gecriminaliseerd worden. Onderzoekbureaus en internationale organisaties zouden dit thema vanuit een genderperspectief moeten benaderen, zodat er specifieke resoluties en protocollen opgesteld kunnen worden en vrouwelijke milieu- en mensenrechtenverdedigers op hun beurt ook een specifieke bescherming krijgen.

In het kader van ons project werden internationale onderzoeksteams gestuurd naar partnerlanden in Latijns-Amerika: Bolivia, Peru, Ecuador en El Salvador. Deze teams hebben, met hulp van lokale experten, de problematiek van vrouwelijke activisten die strijden tegen extractieve industrieën onderzocht, aan de hand van kwantitatieve en kwalitatieve onderzoeksmethoden. De resultaten werden neergeschreven in een rapport dat vervolgens naar de Inter-Amerikaanse Commissie voor Mensenrechten (CIDH) werd gezonden. Het IACHR is een autonoom juridisch orgaan ter bescherming van de mensenrechten in de 35 lidstaten van de Organisatie van Amerikaanse Staten. Op 24 oktober hield de IACHR (Inter-Amerikaanse Commissie voor de Rechten van de Mens) een publieke hoorzitting over “de criminalisering van vrouwelijke milieuactivisten in Latijns-Amerika“. De zitting van de IACHR ging door in Montevideo, Uruguay, en was een belangrijke stap voorwaarts om de precaire situatie van activistes in de context van extractieve industrieën in Latijns-Amerika beter op de kaart te zetten.

Catapa heeft daarna hard gewerkt in België om dit onderwerp onder de aandacht te brengen bij het bredere publiek en politieke instellingen. Het doel hiervan was om politieke instellingen zoals de Europese Unie ertoe aan te zetten een genderperspectief te implementeren in hun wetgeving en beleid dat leidt tot een betere bescherming van deze vrouwelijke mensenrechtenactivistes.

In januari 2018 organiseerde CATAPA twee evenementen waarbij verschillende sprekers uitleg gaven over de situatie van vrouwelijke mensenrechtenactivistes in Latijns-Amerika en de beschermingsmogelijkheden. Hierbij werd Mirtha Vasquez uitgenodigd als gastspreker, de Peruviaanse advocate en mensenrechtenactiviste die Maxima Acuña vertegenwoordigt in haar strijd tegen het goudmijnbouwproject Conga.

Op 10 januari werd een evenement georganiseerd in het Europees Parlement, in het kader van een nieuwe EU Resolutie over vrouwen, gendergelijkheid en klimaatgerechtigheid. Mirtha Vasquez en Dr. Clara Burbano Herrera (Universiteit Gent), één van de onderzoeksters in het project, gaven aanbevelingen voor de EU voor de bescherming van mensenrechtenverdedigers. Dit werd gevolgd door presentaties van Europarlementsleden Florent Marcelessi en Jordi Solé (beiden Greens/EFA) over respectievelijk de bestaande bescherming van mensenrechtenverdedigers door de EU en hoe dit tot uiting kwam in het budget van de EU.

De dag ervoor werd een evenement georganiseerd in de Pianofabriek in Brussels rond hetzelfde onderwerp, waar Mirtha Vasquez voor een volle zaal mocht presenteren. Naast Mirtha Vasquez kwamen ook Amelia Alva Arevalo (Ugent), één van de onderzoekers bij het project, en Nicky Broekhoven (Ugent), die onderzoek voert rond gender en klimaat, een presentatie geven.

Tijdens Open Mined, voorheen de Academische Week, werden maar liefst drie vrouwelijke mensenrechtenverdedigers uitgenodigd om lezingen te geven aan universiteiten en hogescholen en tijdens evenementen: Gloria Chicaiza uit Ecuador, Margarita Aquino uit Bolivia, Mariana Gomez uit Colombia.

Bronnen:

Front Line Defenders. (2017). Annual Report on Human Rights Defenders at Risk in 2016. Front Line Defenders.Geraadpleegd hier: https://www.frontlinedefenders.org/en/resource-publication/annual-report-human-rights-defenders-risk-2016

IACHR. (2015). Criminalization of Human Rights Defenders. Geraadpleegd hier: http://www.oas.org/en/iachr/reports/pdfs/criminalization2016.pdf

Inmaculada, Barcia. (2017). Weaving resistance through action: strategies of women human rights defenders confronting extractive industries. Geraadpleegd hier: https://www.awid.org/sites/default/files/atoms/files/eng_weaving_resistance_through_action-web.pdf

Vásquez Chuquilín, Mirtha. (2013). Criminalización de la protesta en Perú. Geraadpleegd hier: http://www.grufides.org/sites/default/files//documentos/publicaciones/Criminalizaci%C3%B3n%20de%20la%20protesta%20en%20Per%C3%BA%20-%20Mirtha%20V%C3%A1squez.pdf

WG Discrimination Against Women: event. (2017). Strengthening protection networks for women human rights defenders to combat discrimination: Challenges and opportunities in the current context. Geraadpleegd hier: http://www.ohchr.org/EN/Issues/Women/WGWomen/Pages/WomenHumanRightsDefendersGender.aspx

Defensoras

By admin / 25/01/2019

Los defensores del los derechos humanos y ambientales tienen un compromiso incansable con la igualdad y la justicia. Desafortunadamente, a menudo se enfrentan a la discriminación, violencia, criminalizaciones, violaciones de sus derechos civiles y a la impunidad de grupos públicos armados (policía armada) o de grupos contratados (paramilitares, escuadrones de la muerte). A todos los activistas se les presentan grandes desafíos. Sin embargo, además de estos, las mujeres activistas también sufren violencia específica de género y otros riesgos.

Con un proyecto denominado “Estrategias de las defensoras de los derechos humanos que se enfrentan a las industrias extractivas“, CATAPA lideró una campaña sobre la situación de las mujeres activistas ambientales que luchan en contra de la industria extractiva en América Latina. Con esta campaña se quería dar voz a las mujeres activistas, y llamar la atención sobre su situación precaria e incentivar a las instituciones políticas y a otros organismos a crear mecanismos que brinden una mejor protección a estas defensoras. El proyecto se llevó a cabo con la colaboración de varias organizaciones aliadas, incluyendo Ingeniería Sin Fronteras (ISF) y REDD (Red Latinoamericana de Mujeres Defensoras).

Hay muchos sectores peligrosos en los que, como activista medioambiental, es arriesgado poner resistencia. Según la organización AWID, el contexto más inseguro para los activistas es la industria minera, seguido de los proyectos y represas hidroeléctricas, la agroindustria y la industria maderera. Alda Facio, jefe del Grupo de Trabajo de las Naciones Unidas sobre la discriminación contra la mujer, confirmó en mayo que incluso el grupo más vulnerable de mujeres activistas por los derechos humanos busca prevenir que las industrias extractivas operen (además de luchar por los derechos sexuales y reproductivos). Ofrecer resistencia a las industrias extractivas también implica desafiar a las compañías (inter)nacionales y a las élites globales que colaboran con los gobiernos y, en ocasiones, incluso con las instituciones religiosas y “tradicionales”. Un estudio de Front Line Defenders (FLD) muestra que, en 2016, 281 defensores de los derechos humanos fueron asesinados a nivel mundial: 49 % del número total eran activistas que defendían los derechos del medioambiente, del territorio y de los indígenas. Más de la mitad de los asesinatos, 143 según los hallazgos de FLD, ocurrieron en América Latina.

Las mujeres activistas sufren una discriminación especial a causa de su género y se enfrentan a otros riesgos además de aquellos que ya de por sí acarrea el activismo. Mientras que a los defensores del ambiente se los suele etiquetar como “anti patriotas” o “anti progreso”, a las defensoras se las estigmatiza, además, por su género y sexualidad. “A pesar de que el contexto es cada vez más peligroso, más y más mujeres desempeñan un papel importante en los movimientos sociales. No obstante, corren un riego mayor de sufrir violencia sexual, especialmente cuando viven en un entorno militarizado. Además, es más probable que sus hijos sean amenazados o atacados como forma de intimidación”, dijo Marusia Lopez de JASS en el mismo evento de la ONU en mayo. Adicionalmente, los derechos que estas mujeres defienden no siempre están reconocidos por la sociedad y, en algunos países, incluso se los considera como crímenes.

Alejandra Burgos de la Iniciativa Mesoamericana de Mujeres Defensoras de Derechos Humanos añade: “La falta de acceso a la justicia, así como el alto nivel de impunidad, tiene un impacto en la vida de los activistas en Centroamérica. Las investigaciones muestran que, entre 2012 y 2016, el 60% de los ataques contra los activistas consistió en acoso, amenazas, advertencias y ultimatums, difamación y campañas de estigmatización, uso de la fuerza, arrestos ilegales y arbitrarios, criminalizaciones y enjuiciamientos. Además, vivimos en una de las regiones con el mayor número de feminicidios (asesinatos de mujeres) del mundo”.

Las mujeres activistas de América Latina suelen sufrir una forma tridimensional de discriminación. En primer lugar, son tratadas con frecuencia con desprecio por el hecho de ser indígenas. Suelen tener sus propios hábitos culturales, hablar otro idioma y creer en la adoración a la naturaleza. Desafortunadamente, estas características hacen que sean consideradas inferiores en varios países. Además, el contexto específico (violento) del conflicto socio-ecológico en el que viven también tiene un gran impacto en distintas facetas de su vida y, por tanto, no siempre tienen la oportunidad de mudarse. Finalmente, también experimentan dificultades por ser, de la primera a la última, mujeres que quieren romper con los patrones tradicionales de los roles de género. Debido a esta discriminación se encuentran en una situación precaria porque no “respetan sus obligaciones” y se vuelven “rebeldes”. Los ambientalistas que protestan contra la política económica extractiva de los gobiernos latinoamericanos suelen convertirse en víctimas del uso arbitrario del sistema penal; como resultado, se enfrentan acusaciones falsas y juicios injustos. Y es difícil resistir ante estas estrategias de criminalización cuando hay falta de dinero, tiempo y contactos.

Ya existe un consenso internacional sobre la definición de lo que constituye un defensor de los derechos humanos o ambientales. Sin embargo, la doble vulnerabilidad de las mujeres activistas suele olvidarse. Casi no hay estadísticas sobre el número total de activistas que se enfrentan amenazas y violencia a causa de su género o que son criminalizadas. Las agencias de investigación y los organismos internacionales deberían abordar este asunto desde una perspectiva de género, de manera que se elaboren resoluciones y protocolos específicos y que, a cambio, las defensoras de los derechos humanos y ambientales reciban una protección específica.

Como parte de nuestro proyecto se envió a equipos internacionales de investigación a países aliados en América Latina: Bolivia, Perú, Ecuador y El Salvador. Con la ayuda de expertos locales, estos equipos investigaron el problema de las mujeres activistas que luchan contra las industrias extractivas, usando métodos de investigación cuantitativos y cualitativos. Los resultados se recogieron en un informe que se envió a la Comisión Interamericana de los Derechos Humanos (CIDH). La CIDH es un organismo legal autónomo para la protección de los derechos humanos en los 35 estados miembro de la Organización de Estados Americanos. El 24 de octubre, la CIDH realizó una audiencia pública sobre la “Criminalización de las defensoras del medio ambiente en América Latina“. La sesión de la CIDH se realizó en Montevideo, Uruguay, y fue un paso importante hacia el aumento de la concienciación sobre la situación precaria de las activistas en el contexto de las industrias extractivas de América Latina.

Subsecuentemente, CATAPA trabajó muy duro en Bélgica para llamar la atención de un público más amplio y de las instituciones políticas en torno a este tema. El objetivo era incentivar a las instituciones políticas como la Unión Europea a que implementaran una perspectiva de género en su legislación y políticas, lo que daría como resultado una mejor protección de las defensoras de los derechos humanos.

En enero de 2018 CATAPA organizó dos eventos durante los cuales varios ponentes explicaron la situación de las defensoras de los derechos humanos en América Latina y sus posibilidades de protección. Mirtha Vasquez asistió como oradora invitada. La abogada y activista de los derechos humanos peruana representa a Maxima Acuña en su lucha contra el proyecto aurífero Conga.

El 10 de enero se organizó un evento en el Parlamento Europeo como parte de una nueva resolución de la UE sobre las mujeres, la igualdad de género y la justicia climática. Mirtha Vasquez y la Dra. Clara Burbano Herrera (Universidad de Gante), una de las investigadoras del proyecto, ofrecieron recomendaciones a la UE sobre la protección de las defensoras. A esto le siguieron las presentaciones de Florent Marcelessi y Jordi Solé (ambos Greens/EFA), miembros del Parlamento Europeo, sobre la protección existente a estas defensoras por parte de la UE y sobre cómo esto se reflejó en el presupuesto de la UE, respectivamente.

El día anterior tuvo lugar un evento en Bruselas sobre el mismo tema al que se invitó a Mirtha Vasquez para que presentara ante una casa llena. Además de ella, Amelia Alva Arevalo, una de las investigadoras del proyecto, y Nicky Broekhoven, que realiza investigaciones sobre género y clima, ambas de la Universidad de Gante, también realizaron una presentación.

Durante Open Minded, anteriormente conocida como Academic Week, se invitó a no menos de tres defensoras de los derechos humanos para que dieran conferencias en universidades y escuelas técnicas, así como durante eventos: Gloria Chicaiza de Ecuador, Margarita Aquino de Bolivia, Mariana Gomez de Colombia.

Fuentes:

Front Line Defenders. (2017). Annual Report on Human Rights Defenders at Risk in 2016. Front Line Defenders. Consultado en: https://www.frontlinedefenders.org/en/resource-publication/annual-report-human-rights-defenders-risk-2016

IACHR. (2015). Criminalization of Human Rights Defenders. Consultado en: http://www.oas.org/en/iachr/reports/pdfs/criminalization2016.pdf

Inmaculada, Barcia. (2017). Weaving resistance through action: strategies of women human rights defenders confronting extractive industries. Consultado en: https://www.awid.org/sites/default/files/atoms/files/eng_weaving_resistance_through_action-web.pdf

Vásquez Chuquilín, Mirtha. (2013). Criminalización de la protesta en Perú. Consultado en: http://www.grufides.org/sites/default/files//documentos/publicaciones/Criminalizaci%C3%B3n%20de%20la%20protesta%20en%20Per%C3%BA%20-%20Mirtha%20V%C3%A1squez.pdf

WG Discrimination Against Women: event. (2017). Strengthening protection networks for women human rights defenders to combat discrimination: Challenges and opportunities in the current context. Consultado en: http://www.ohchr.org/EN/Issues/Women/WGWomen/Pages/WomenHumanRightsDefendersGender.aspx

Defensoras

Leave a Comment Cancel Reply

Defensoras

Leave a Comment Cancel Reply

Defensoras

Leave a Comment Cancel Reply